Tikkie terug

Een journalist van Bloomberg en een grote Amerikaanse vermogensbeheerder deden onafhankelijk van elkaar onderzoek naar alle geopolitieke crises sinds de Tweede Wereldoorlog en de uitwerking ervan op de Dow Jones-index. En wat bleek? Beide kwamen tot de conclusie dat de reactie elke keer hetzelfde is. In eerste instantie schrikken beleggers en dalen de aandelenkoersen met gemiddeld 4,6%. Vervolgens schakelen ze weer over naar de orde van de dag. Hierdoor was de index na een maand tussen de 3 en 5% gestegen. De aandelenmarkt is in dit soort situaties dus behoorlijk veerkrachtig.

Sinds president Trump begin dit jaar een van zijn verkiezingsbeloftes nakwam door zijn offensief over de handelstarieven met China en andere handelspartners te starten, is de reactie op de financiële markten precies zoals je op basis van de onderzoeken zou verwachten. Alsof beleggers getuige zijn van een merkwaardig soort bokswedstrijd zien ze Trump klappen uitdelen, tegenstanders incasseren, reageren en weer doorgaan. En dat ronde na ronde. Waar dit stopt is nog lang niet duidelijk.

Ondertussen schakelen beleggers net zoals in het verleden weer over naar de orde van de dag. Gesteund door overwegend goede bedrijfsresultaten en positieve economische ontwikkelingen, zijn diverse beursindices in de ontwikkelde markten weer terug op - of gaan in de richting van - de stand aan het begin van dit jaar. Minder goed vergaat het de indices in opkomende markten. Na fraaie resultaten in 2017 doen aandelen uit opkomende markten een stap terug, vooruitlopend op mogelijk negatieve gevolgen van het handelsconflict.

Nu we over de helft van het jaar zijn, maken veel beleggers de balans op. Het is begrijpelijk dat ze dan de wegingen van verschillende beleggingscategorieën bijstellen. Prima. Maar dan gebeurt er vaak iets merkwaardigs. Beleggers met een defensieve of neutrale portefeuille verschuiven obligatieposities naar de categorie aandelen.

Dat doen ze niet omdat ze allemaal hun persoonlijke uitgangspunten hebben zien wijzigen en daardoor veel offensiever kunnen of willen beleggen. Nee: zij passen hun portefeuille aan omdat ze teleurgesteld zijn over de resultaten van obligaties dit jaar, die ze vergelijken met de veelal positieve resultaten in de categorie aandelen. Het gevolg van zo’n aanpassing is dat er een portefeuille ontstaat met een hoger neerwaarts risico dan het oorspronkelijke uitgangspunt.

En dat gebeurt op een moment dat er inmiddels al tien jaar lang een stijging op de Amerikaanse beurzen gaande is. Hoewel Trump trots tweette dat de Amerikaanse economie door zijn beleid in het tweede kwartaal sterk groeide, zien we hoe gevoelig beleggers reageren als enkele grote, toonaangevende technologiebedrijven met minder goede winstvooruitzichten naar buiten komen. In enkele dagen tijd volgde een forse koersdaling voor die aandelen.

Als er een correctie komt op de aandelenmarkten, dan moet de categorie obligaties voor de risicodemping in de portefeuille zorgen. Baseer aanpassingen dan ook niet op de waan van de dag en accepteer dat er momenten zijn dat een categorie minder presteert. Houd in je achterhoofd dat financiële markten veerkrachtig zijn. Je moet wel een erge pessimist zijn om te veronderstellen dat dat in de toekomst anders zal zijn.