Vallen en opstaan

Die slogan had ook een inspirerende boodschap voor beginnende beleggers kunnen zijn. Die kunnen wat mij betreft niet vroeg genoeg beginnen. Vanuit die gedachte was ik eind februari met een aantal collega’s op de Negenmaandenbeurs. Leuke gesprekken met vooral aankomende moeders over een gezonde financiële toekomst voor hun kind. Vanaf de bekende roze wolk willen aanstaande ouders misschien niet direct nadenken over de financiële gevolgen van de komende gezinsuitbreiding. Maar er is geen weg meer terug. Dus naast de luierkosten is het ook zinvol na te gaan denken over zaken als: hoeveel geld heeft mijn kind op termijn nodig voor bijvoorbeeld studie, een rijbewijs, of een eerste woning? Kan en wil ik daar als ouder bij helpen door nu al te beginnen met iets op te bouwen? En hoe realiseer ik die doelen?

Geprikkeld door de goede beursberichten van de laatste jaren - en waarschijnlijk ook door de lage rente – zijn er volgens een recent nieuwsbericht in 2017 in Nederland zo’n honderdduizend nieuwe beleggers bijgekomen. Hun eerste stappen op de beleggersmarkt verliepen voorspoedig totdat zij begin februari ineens de eerste correctie van een paar procent op de aandelenmarkten meemaakten. Ervaren beleggers worden daar inmiddels niet meer warm of koud van. Een deel van de nieuwe beleggers zagen wij echter geschrokken reageren. Geleid door het nieuws van de dag verdwenen langetermijndoelstellingen als sneeuw voor de zon. Posities werden verkocht om daarna vanaf de zijlijn pas te constateren dat er fundamenteel niets gewijzigd was. Het beurssentiment stelt het vertrouwen van beleggers, en echt niet alleen van beginnende, soms behoorlijk op de proef. Een kwestie van vallen, opstaan en weer door, en de langetermijndoelstellingen in het vizier blijven houden.

Om toekomstige economische ontwikkelingen in te schatten worden verschillende indicatoren bekeken. De voorspellende werking daarvan kan voor beleggers van groot belang zijn. Bijvoorbeeld om tijdig een beeld te krijgen van een naderende economische crisis. Minder serieuze - en inmiddels achterhaalde - indicatoren zijn er de afgelopen decennia ook geweest. Zoals bijvoorbeeld de lipstick-index, die claimde aan te geven dat de staat van de economie tegengesteld bewoog aan de verkoop van cosmetica.

Onderzoekers van het Amerikaanse National Bureau of Economic Research hebben nu een nieuwe indicator gevonden die een naderende recessie kan voorspellen: het aantal zwangerschappen. Zij analyseerden meer dan 100 miljoen zwangerschappen in vergelijking met de economische ontwikkeling in de VS tussen 1989 en 2016. Je zou verwachten dat de wens om een kind te krijgen tijdens of kort na een crisis wellicht wordt uitgesteld wegens een gebrek aan vertrouwen in de toekomst. Maar de onderzoekers zagen daarentegen een duidelijke afname van het aantal zwangerschappen voorafgaand aan de laatste drie recessies. Deze aanwijzing was zelfs duidelijker dan bekende indicatoren zoals het consumentenvertrouwen of de aanschaf van duurzame goederen. Ben benieuwd hoeveel economen de volgende editie van de Negenmaandenbeurs gaan bezoeken.

Deze column is eerder verschenen op DFT.nl